repentance [rɪˈpentəns] n (formal) ∼ (for smth) [қ-з: repent] (syn: contrition, remorse) ♦He shows no sign of repentance. – Ол бүлк етпеді. ♦The book speaks of the need for repentance and atonement. – Кітап күнәсін ұғып өкіну мен күнәні өтеудің қажеттігі жөнінде айтады. ♦They were released on parole for showing signs of repentance. – Істеген істеріне қайғырғандары үшін оларды шартты (түрде) босатты. ♦Sins are wiped out by sincere repentance. – Шынайы қайғырып күнәдан арылуға болады.