reprieve [rɪˈpriːv] A.v 1. ​∼ smb өлім жазасына кескен үкімді жою не кейінге қалдыру, сауғалау ♦a reprieved murderer – үкімі орындалмаған кісі өлтіруші, сауғаланған кісі өлтіруші 2. ​∼ smth (шешімді) жою я кейінге шегеру ♦70 jobs have been reprieved until next April. – Келесі сәуірге дейін 70 жұмыс орны қысқармайтын болды. B.n 1. өлім жазасына кескен үкімді тоқтататын ордер/ бұйрық, сауға (syn: a stay of execution) ♦He was saved from the gallows by a last-minute reprieve. – Ол соңғы сәтте дардан аман қалды. 2. кейінге шегеру/ қалдыру ♦Campaigners have won a reprieve for the hospital threatened with closure. – Адамдар қарсы болған соң, аурухананы жабу кейінге қалдырылды.