reprove ​[rɪˈpruːv] v (formal)​ құптамау; сынау (syn: rebuke) ♦∼ smb Helen reproved him sharply. – Хелен оған айтып тастады. ♦∼ smb for (doing) smth He reproved her for rushing away. – Ол оған асығыс кетіп қалғаны үшін сөйледі.