repulse [rɪˈpʌls] v (formal) 1. ∼ smb жиіркену, жақтырмау (syn: repel, disgust) ♦I was repulsed by the horrible smell. – Сұмдық иістен жиіркендім. 2. ∼ smb/smth (жауды) тойтару, бетін қайтару, кері ығыстыру/ қуу (syn: repel) ♦to repulse an attack/invasion/offensive – шабуылды/ басқыншылықты/ шабуылды тойтару 3. ∼ smb/smth қабылдамау, жалтару, жақтырмау, үркіту (syn: reject) ♦Each time I tried to help I was repulsed. – Көмектесім келген қай сәтте де менен жалтарды. ♦She repulsed his advances. – Оның (жігіттің) қырындауы оны (қызды) үркітті.