barricade [,bæri'keid] А.n 1.баррикада, (асығыс көшеде тұрғызылған) тосқауыл, бөгет ¨The soldiers stormed the ~s erected by the rioting crowd. – Солдаттар бүлікші топ тұрғызған баррикадаларды ойрандады. 2.тосқауыл, бөгет ¨a ~ of rubbish between the slum buildings – іріп-шіріген лашықтар арасындағы тау-тау болып үйілген күл-қоқыс B.v (phr v) *~ smb in (smth)/ out (of smth) біреуді тосқауыл жасап іште/сыртта ұстау *~ smth off баррикадамен бөгеп тастау ¨The police ~d off the entrance to the square – Полиция алаңға кірер жерді тосқауылмен бөгеп тастады.