resettle [ˌriːˈsetl] v 1. қайта қоныстан(дыр)у, жаңа жерге көш(ір)у ♦Many of the refugees were resettled in Britain and Canada. – Босқындардың көбісін Британия мен Канадаға қоныстандырды. 2.қайтадан/ жаңадан қоныс тебу, адамдар қайта көшіп келу ♦be ∼d The region was only resettled 200 years later. – Аймаққа содан екі жүз жылдан соң ғана жұрт оралды. 3. ∼ (yourself) жаңа орынға жайғасу/ орналасу ♦The birds flew around and then resettled on the pond. – Құстар айнала ұшып жүрді де тоғанға барып қонды.