residential [ˌrezɪˈdenʃl] adj 1.тұрғын үйлері бар, тұрғын(дар тұратын) ♦a quiet residential area – тыныш тұрғын аудан 2. (жұмыс, курс, тб ж) белгілі бір жердің тұрғыны болуды талап ететін; тұрғын жай/ тұрақ ұсынатын ♦a residential language course – қатысушыларға уақытша тұрақ беретін тіл үйрету курсы ♦a residential home for the elderly – қарттар үйі ♦residential care for children – балаларды арнайы үй-жайда күтіп-бағу