retaliate [rɪˈtælieɪt] v кек алу, өш алу, кек/ өш қайтару (syn: revenge) ♦∼ (against smb/smth) to retaliate against an attack – олар қарымта шабуыл жасады ♦∼ (by doing smth/with smth) The boy hit his sister, who retaliated by kicking him. – Ұл бала әпкесін/ қарындасын бір қойып еді, әпкесі/ қарындасы бір теуіп өш алды.