reverberation [rɪˌvɜːbəˈreɪʃn] n 1.жаңғырығу; жаңғырық, реверберация (syn: echo) ♦The reverberations of the drum were still vibrating in the air. – Дабылдың/ Барабанның жаңғырығы ауада қалқып тұрды. ♦The house shook with the reverberation of the bomb. – Бомбаның жаңғырығы үйді шайқалтып жіберді. ♦(ауысп мағ) the political reverberations of the scandal – даудың саяси салдары