revolt [rɪˈvəʊlt] A.n (билікке қарсы) көтеріліс, бүлік; көтерілу (syn: uprising) ♦to lead a revolt – көтеріліске басшы болу ♦The army quickly crushed the revolt. – Армия бүлікті тез басты. ♦The revolt was suppressed with total ruthlessness. – Көтерілісті аямай басып-жаншыды. ♦Attempts to negotiate peace ended in armed revolt. – Бейбітшілікті көздеген келіссөздер жүргізу әрекеті қарулы көтеріліске әкеліп соқты. ♦in ∼ (formal) The people rose in revolt. – Халық көтерілді. B.v 1. (билікке қарсы) көтерілу (syn: rebel, rise) ♦The peasants threatened to revolt. – Шаруалар көтерілеміз деп қорқытты. ♦∼ against smb/smth Finally the people revolted against the military dictatorship. – Ақыры халық әскери диктатураға қарсы көтерілді. 2. ∼ (against smth) қарсы шығу, наразы болу, дау-дамай шығару (syn: rebel) ♦Teenagers often revolt against parental discipline. – Жеткіншектер ата-ананың айтқанын тыңдамай, жиі қарсы шығады. 3. ∼ smb түршігу, шіміркену, шымырқану (syn: disgust, nauseate, sicken) ♦All the violence in the movie revolted me. – Фильмдегі зорлық-зомбылық денемді түршіктірді. ♦The way he ate his food revolted me. – Оның тамақ жесі жүрегіме тиді.