revulsion [rɪˈvʌlʃn] n (formal) түршігіс, тітіркеніс, шіміркеніс, түршігу, тітіркену, шіміркену (syn: disgust, repugnance) ♦Most people viewed the bombings with revulsion. – Адамдардың көбі бомбалауға түршіге қарады. ♦∼ at smth She felt a deep sense of revulsion at the violence. – Бұзақылыққа денесі түршікті.