​rick [rɪk] A.n мая (кептіріп, үйген шөп/ сабан) B.v (BrE) ∼ smth (денесінің бір бөлігін) бұрап ауыртып алу (syn: sprain) ♦He turned so quickly that he ricked his neck. – Оның шалт бұрылғаны сонша(ма), мойынын ауыртып алды.