ringing [ˈrɪŋɪŋ] A.adj 1. ​(дыбыс ж) қатты, анық ♦a ringing voice – қатты дауыс 2.​(мәлімдеме, сөз ж) қуатты, тегеурінді, күшті ♦a ringing endorsement of her leadership – өзінің бастық екенін аңғарту B.n шырылдау, зыңылдау, дыңылдау ♦There was an unpleasant ringing in my ears. – Құлағымда бір жайсыз шыңыл болды.