rob [rɒb] v 1. ∼ smb/smth (of smth) тонау, ұрлау ♦to rob a bank – банк(ті) тонау ♦The tomb had been robbed of its treasures. – Мазардан бағалы заттарды ұрлап кеткен. 2. (idm) *rob smb blind (informal) біреудің қалтасын қағу, алдап ақшасын алу ♦You can’t trust them. They’ll rob you blind as soon as your back is turned. – Оларға сенбе. Айналсаң болды ақшаңды қағады. *rob the cradle (NAmE, informal) өзінен көп жас адаммен жыныс қатынасына түсу *rob Peter to pay Paul [қ-з: pay (А7)] 3. (phr v) *rob smb/smth of smth бұйыртпау, қағу, (ұтыстан, тб) айыру (syn: deprive) ♦A last-minute goal robbed the team of victory. – Соңғы минуттағы гол команданы жеңістен айырды. ♦He had been robbed of his dignity. – Ол намысынан айырылды.