rogue [rəʊɡ] A.n 1. (humorous) аусар, аңғал, деліқұлы ♦He's a bit of a rogue, but very charming. – Аусар болса да ол өте тартымды. 2. (old-fashioned) оңбаған, мүттайым (syn: rascal) ♦a rogues’ gallery – қылмыскерлердің суреттерінің жинағы B.adj 1. (аң, жануар ж) үйірден оқшау/ бөлек жүретін 2.оғаш, бөлек ♦a rogue gene – оғаш ген ♦a rogue police officer – аусар полиция қызметкері