rudely ​[ˈruːdli] adv 1.ожар(лана), дөрекі(лене) ♦They brushed rudely past us. – Олар кердиіп/ кекірейіп өте шықты. ♦‘What do you want?’ she asked rudely. – «Саған не керек?», деп ол дүңк етті. ♦He waved her rudely away. – Ол оған қолын бір-ақ сілтеді. 2.кенет, жайсыз ♦I was rudely awakened by the phone ringing. – Шырылдаған телефон мені оятып жіберді.