runaway [ˈrʌnəweɪ] A.adj 1.кетіп қалған ♦runaway children – үйінен кетіп қалған балалар 2. (жануар не көлік ж) бой бермей кеткен, алып қашқан (яғни, иесіне бой бермей беті ауған жаққан шапқан ат), тізгіннен/ бақылаудан шығып кеткен ♦a runaway horse/car – алып қашқан ат/ ырыққа көнбеген машина 3.тез/ оңай болып жатқан; бақылай алмаған, ие бола алмаған ♦a runaway winner/victory – аса басымдықпен жеңуші/ аса басымдықпен болған жеңіс ♦the runaway success of her first play – оның алғашқы пьесасының керемет табысты болуы ♦runaway inflation – шарықтаған инфляция B.n (айтпай) кетіп қалған адам; қашқын; үйінен қашып кеткен бала ♦teenage runaways living on the streets – көшеде өмір сүретін жеткіншек қашқындар