satisfactory [ˌsætɪsˈfæktəri] adj дұрыс, жөнді, қисынды, қанағаттанарлық (syn: acceptable) (opp: unsatisfactory) ♦a satisfactory explanation/answer/solution/conclusion – дұрыс түсініктеме/ жауап/ шешім/ қорытынды The work is satisfactory but not outstanding. – Бұл еңбек дұрыс, бірақ ерекше емес. The existing law is not entirely/wholly satisfactory. – Қазіргі заңға толықтай көңіл толады деуге болмайды.