scoff [skɒf] v 1. (біреуге/ бірн-ге) күлу, әжуалау, мысқылдау, келемеждеу (syn: mock) ♦Don't scoff - she's absolutely right. – Күлме – оныкі өте дұрыс. ♦∼ at smb/smth He scoffed at our amateurish attempts. – Ол біздің тыраштанғанымызға күлді. ♦‘Don't be ridiculous,’ she scoffed. – «Қайдағы нәрсені айтпашы», деді ол жаратпай. 2. (BrE) (NAmE scarf) ∼ smth (informal) қомағайлана жеу, апыл-ғұпыл жеу, асау