scorn [skɔːn] A.n 1.жақтырмау(шылық), ұнатпау(шылық) (syn: contempt) ♦Her fellow teachers greeted her proposal with scorn. – Әріптес мұғалімдері оның ұсынысын жақтырмады. ♦She was unable to hide the scorn in her voice. – Дауысынан жақтырмағанын білдіріп алды. ♦∼ for smb/smth They had nothing but scorn for his political views. – Оның саяси көзқарасын олар жақтырмады. 2. (idm) *our/heap scorn on smb/smth [қ-з: pour (6)] B.v 1. ∼ smb/smth жақтырмау, ұнатпау (syn: dismiss) ♦She scorned their views as old-fashioned. – Ол олардың көзқарасын көне деп жақтырмады. ♦His brother had always scorned him. – Өз бауыры оны қашан да жақтырмаған. 2. (formal) бас тарту, көнбеу, менсінбеу, елемеу ♦∼ smth to scorn an invitation – шақыруды елемеу/ елемей тастау ♦∼ to do smth She would have scorned to stoop to such tactics. – Мұндай жымысқылыққа ол бас имес еді. 3. (idm) *hell hath no fury (like a woman scorned) [қ-з: hell (3)]