scourge [skɜːdʒ] A.n 1. қамшы, дойыр қамшы 2.∼ (of smb/smth) (formal) ауыртпалық, қиындық, азап, тауқымет ♦the scourge of war/disease/poverty – соғыс/ ауру/ кедейлік тауқыметі ♦Inflation was the scourge of the 1970s. – Инфляция 1970 жж тауқымет еді. B.v 1. ∼ smb (old use) қамшымен сабау, дүре соғу (syn: whip) 2. ∼ smb (literary) қиындық туғызу, ауыртпалық жасау, қинау, пәле салу, азапқа салу ♦He lay awake, scourged by his conscience. – Ояу, санасынан азап шегіп жатты.