screech [skriːtʃ] A.v 1.шаңқылдау, шыңқылдау, шиқылдау ♦Monkeys were screeching in the trees. – Маймылдар ағаштарда шаңқылдап жатты. ♦The wind screeched in his ears. – Жел оның құлағына ыңылдады. ♦screeching brakes – шиқылдаған тормоздар/ тежегіштер ♦He screeched with pain. – Ол шаншудан шаңқылдады. ♦‘No, don't!’ she screeched. – «Жоқ, өйтпе!» деп ол шаңқ етті. ♦He screeched something at me. – Ол маған бірнәрсе деп шаңқ етті. 2.шиқылдай қозғалу, шиқ ету ♦The car screeched to a halt. – Машина шиқ ете тоқтады. ♦A police car screeched out of a side street. – Полиция машинасы бүйірдегі көшеден шиқ ете атып шықты. B.n шаңқыл, шиқыл ♦a screech of brakes/tyres – тормоздың/ дөңгелектің шиқылы ♦She suddenly let out a screech. – Ол кенет (шаншудан) шаңқ ете қалды.