seclude [sɪˈkluːd] v (formal) ​∼ yourself/ smb (from smb/smth) оқшаулану, өзін жұрттан оқшау ұстау, бөлектену, оңашалану ♦The monks secluded themselves from the rest of society. – Монахтар өздерін қоғамның басқа бөлігінен оқшаулады. ♦She spent the morning secluded in her office. – Ол таңғы кезді өзі оңаша офисінде өткізді.