self-possession [ˌself pəˈzeʃn] n ұстамдылық, тб [қ-з: self-possessed] ♦He soon recovered his usual self-possession. – Сәлден соң ол ұстамды қалпына түсті.
self-possession [ˌself pəˈzeʃn] n ұстамдылық, тб [қ-з: self-possessed] ♦He soon recovered his usual self-possession. – Сәлден соң ол ұстамды қалпына түсті.