separation [ˌsepəˈreɪʃn] n 1.ажырату, айыру, бөлу; бөлектік, жекелік ♦∼ from smb/smth the state’s eventual separation from the federation – штаттың/ елдің ақыры федерациядан бөлінуі ♦∼ between A and B the need for a clear separation between Church and State – шіркеу мен мемлекет арасын нақты бөлудің қажеттігі 2.айырылысу, айырылысып бөлек тұрған кез ♦They were reunited after a separation of more than 20 years. – Жиырма жыл бөлек тұрған соң олар қайта қосылды. ♦She is visiting her family after a long separation. – Ол үй-ішіне ұзақ көрмеген соң бара жатыр. 3.айырылысу, бөлек тұру (жұбайлардың ресми ажыраспай) ♦a legal separation – заңды (түрде) бөлек тұру