shabby [ˈʃæbi] adj (shabbier, shabbiest) 1. (үй-жай, киім, тб ж) нашар, тозған, күтілмеген, сүреңсіз, ұсқынсыз (syn: scruffy) ♦The outside of the house was beginning to look shabby. – Үйдің сыртының әрі кете бастапты. She wore shabby old jeans and a T-shirt. – Ол ұсқынсыз ескі джинсы мен футболка киіпті. 2. (кісі ж) олпы-солпы киінген, нашар киінген, ұсқынсыз (syn: scruffy) ♦The old man was shabby and unkempt. – Қарт нашар киініпті, қырынбапты. I suddenly felt rather shabby and uncomfortable. – Өзімді ұсқынсыз/ албастыдай сезініп, ыңғайсыздандым. 3. (жүріс-тұрыс ж) жөнсіз; мейірімсіз (syn: shoddy) ♦She tried to make up for her shabby treatment of him. – Ол оған дұрыс қарамағанын жуып-шайғысы келді. a shabby affair – бұрыс іс It was a shabby way to treat visitors. – Келушілерге бүйтіп қарамау керек еді. 4. (informal) онша жақсы емес ♦The contractors did a shabby job of building the extension. – Мердігерлер/ Контракторлар үйге жалғасты дұрыс салмапты.