shipwreck [ˈʃɪprek] A.n 1. (кеме ж) қирау(шылық), қирап бату не құру ♦They narrowly escaped shipwreck in a storm in the North Sea. – Солтүстік теңіздегі дауылда олар(дың кемесі) қирай жаздады. ♦The shipwreck of the tanker has caused one of the worst oil spills in recent years. – Танкердің қирауынан кейінгі жылдарда болмаған ең жаман мұнай төгілуі болды. 2. (кеме ж) қиранды, қирап батқан не құрыған кеме ♦The contents of shipwrecks belong to the state. – Кеме қирандыларындағы заттар мемлекетке тиесілі. B.v be ∼ed қираған не қирап батқан кемеде болу ♦They were shipwrecked off the coast of Africa. – Олар(дың кемесі) Африканың жағалауында қирады.