shriek [ʃriːk] A.v шиқылдау, ішегін тарту, шиқ ету, ышқына дыбыстау, қыңсылау, шаңқылдау, ойбайлау (syn: scream) ♦∼ (in smth) She shrieked in fright. – Ол шошып ышқына дыбыстады. ♦∼ with smth The audience was shrieking with laughter. – Тыңдаушылар күлкіден шиқылдап жатты. ¨He all but shrieked when he saw her. – Ол оның көргенде ішегін тартты. ♦∼ at smb (figurative) The answer shrieked at her. – Оның түрінен не болғаны көрініп тұрды. ♦∼ smth He shrieked her name as he fell. – Ол құлап бара жатып оның дауысын ышқына айтты. ♦∼ smth at smb She was shrieking abuse at them as they carried her off. – Ол өзін алып кетіп бара жатқандарға шаңқылдап бара жатты. ♦∼ at smb Stop shrieking at me! – Шаңқылдама маған! ♦‘Look out!’ he shrieked. – «Байқа!» деп ол ышқынды. B.n шиқыл(дау), шаңқыл, шыңғырыс, шыңғыру, ышқынған дауыс, ішек тартыс ♦She let out a piercing shriek. – Ол ышқына шыңғырып қалды. ♦a shriek of delight – қуаныштан ышқына шыңғыру ♦Shrieks of laughter came from the bedroom. – Ұйқы бөлмеден күлкі шиқылы естілді.