shrill [ʃrɪl] A.adj (shriller, shrillest) 1.шырылдаған, шырқыраған, безектеген, безілдеген, бажылдаған, қаңқылдаған, шиқылдаған, ызыңдаған, ащы (syn: piercing) ♦The PE teacher’s shrill voice rang out across the school fields. – Мектеп алаңында дене шынықтыру мұғалімінің безілдеген дауысы естілді. ♦The shrill cries of children broke the silence. – Балалардың шырылдаған даусы үнсіздікті бұзды. 2.шуылдақ, даңғаза ♦shrill demands/protests – даңғаза талаптар/ наразылықтар B.v 1.шырылдау, шыр ету, бажылдау, шиқылдау, қаңқылдау, ызыңдау ♦Behind him, the telephone shrilled. – Артында телефон шыр етті. 2. = shriek ♦‘Wait for me!’ she shrilled. – «Мені күт!» деп ол безілдеді.