slacken [ˈslækən] v 1. (бірте-бірте) баяулау, босаңсу, саябырсу, бәсеңдеу (syn: relax) ♦∼ smth She slackened her pace a little. – Ол аздап жүрісін баяулатты. 2.босап кету, босаңсу; босату, жіберу (syn: loosen) ♦His grip slackened and she pulled away from him. – Ол оның босаған қолынан шығып кетті. ♦∼ smth He slackened the ropes slightly. – Ол арқанды аздап босатты.