slaughter [ˈslɔːtə(r)] A.n 1. (мал) бауыздау, сою ♦cows taken for slaughter – бауыздайтын сиырлар 2. (адамдарды аяусыз) қыру, өлтіру (syn: massacre) ♦the wholesale slaughter of innocent people – бейкүнә жандарды жаппай қыру 3. (idm) *(like) a lamb/lambs to the slaughter ​ бауыздалатын қой(дай) B.v 1. ∼ smth (мал) бауыздау, сою (syn: butcher) ♦The lambs are taken to the local abattoir to be slaughtered. – Қойларды жергілікті қасапханада сояды. 2. ∼ smb/smth (адамдарды аяусыз) қыру, өлтіру (syn: massacre) ♦Men, women and children were slaughtered and villages destroyed. – Ерлер, әйелдер және балаларды шетінен өлтірген, ауылдарды қиратқан.