slumber [ˈslʌmbə(r)] A.n (literary) ұйқы, ұйқыдағы кез ♦She fell into a deep and peaceful slumber. – Ол терең әрі тыныш ұйқыға кетті. ♦The phone suddenly roused her from slumber. – Кенет телефон шыр етіп, оны ұйқыдан оятты. B.v (literary) ұйықтау ♦The child slumbered peacefully in her arms. – Сәби тып-тыныш (әйелдің) қолында ұйықтап жатты.