smoulder [ˈsməʊldə(r)] v (US smolder) 1.шоқтана жану, шоқ болып жану, қоздау ♦The bonfire was still smouldering the next day. – Алау (костер) келесі күні де шоқтанып жатты. ♦a smouldering cigarette – шоқтанған темекі ♦(figurative) The feud smouldered on for years. – Егесі талай жыл жалғасты. 2. (formal) ашуға бөгу, іштей кіжіну, қыстығу (syn: burn) ♦∼ (with smth) His eyes smouldered with anger. – Оның көздері ашудан алаулады.