belie [bi'lai] v (pres p belying, pp belied) 1.өңін айналдыра көрсету, жалған әсер қалдыру ¨His cheerful manner belied his real feelings. – Оның жарқын жүзділігі оның ішкі сезімін көлегейледі. ¨The newspaper belied the facts. – Газет фактілердің өңін айналдырды. 2.кереғар, қайшы болу, ақтамау ¨Practical experience ~s this theory. – Практикалық тәжірибе бұл теорияны теріске шығарады.