snort [snɔːt] A.v 1.мырсылдау, мырс ету; пысқыр(ын)у; пысылдау, пышылдау; күрсіну; үһ деу ♦The horse snorted and tossed its head. – Ат пысқырынып, басын сілкіп қалды. ♦∼ with smth to snort with laughter – күлкіден мырсылдау ♦∼ in smth She snorted in disgust. – Ол түршіге үһ деді/ күрсінді. ♦‘You!’ he snorted contemptuously. – «Сен бе!», деп пышылдады жирене. 2. ∼ smth есірткіні/ наркотикті иіскеу ♦to snort cocaine – кокаин иіскеу B.n 1.мырс, пыш, үһ, тб [қ-з: snort (А1)] ♦to give a snort -мырс/ пыс ету ♦a snort of disgust – түршіге пүһ деу/ пыш ету ♦I could hear the snort and stamp of a horse. – Аттың пысылы мен аяқ тысырын ести алдым. 2.мұрынмен иіскеген есірткі/ наркотик ♦to take a snort of cocaine – кокаиннен бір иіскеу