sob [sɒb] A.v 1.өксу, өкси жылау, солқылдау, солықтау, солқылдай/ солықтай жылау ♦I heard a child sobbing loudly. – Баланың өксіп отырғанын естідім. ♦He started to sob uncontrollably. – Ол солқылдап жылай бастады. ♦‘I hate him,’ she sobbed. – «Оны жек көремені», деп ол өксіді. ♦∼ smth (out) He sobbed out his troubles. – Ол өксіп азабын айта бастады. 2. (idm) *sob your heart out ​ұзақ өксіп жылау B.n өксу, тб [қ-з: sob (A1)] ♦He gave a deep sob. – Ол өкіре жылады. ♦Her body was racked with sobs. – Денесі солқылдап жылады. ♦She managed to stifle a sob. – Ол солқылын баса алды.