solace [ˈsɒləs] A.v (literary) ∼ smb жұбату, уату, алдарқату (syn: comfort) ♦She smiled, as though solaced by the memory. – Есіне алып көңілі жібігендей жымиды. B.n (formal) жұбаныш, медеу, медет (syn: comfort) ♦He sought solace in the whisky bottle. – Ол виски шөлмегінен жұбаныш іздеді. ♦She turned to Rob for solace. – Ол Робтан көңліне медеу іздеді. ♦His grandchildren were a solace in his old age. – Өз немерелері қартайғанында жұбаныш.