solitary [ˈsɒlətri] A.adj 1.жалғыз, бір өзі ♦She enjoys long solitary walks. – Ол ұзақ жалғыз жүргенді ұнатады. ♦He led a solitary life. – Ол жалғыз тіршілік кешті. 2.жалғыздықты жақсы көретін, жалғыз өзі жүретін, жалғызбасты ♦He was a solitary child. – Ол жалғыз өзі жүретін бала еді. ♦Tigers are solitary animals. – Жолбарыстар – жалғызбасты аңдар. 3.жалғыз (ғана), оқшау, оңаша (тұрған) (syn: single) ♦a solitary farm – оқшау тұрған ферма ♦A solitary light burned dimly in the hall. – Залда жалғыз ғана шам көмескі жанып тұрды. 4.титтей (де), бір (де), түк (те); жалғыз (да) (syn: single) ♦There was not a solitary shred of evidence. – Түк те/ Титтей де айғақ болмады., Айғақтың жұғыны да болмады. B.n (pl -taries) 1. (informal) solitary confinement (жаза ретінде) жалғыз өзін қамау, жалғыз қамақ 2. (formal) жалғыз өзі тұрушы/ өмір сүруші