solo [ˈsəʊləʊ] A.adv, adj 1. (бір) өзі, жалғыз, жеке ♦She wanted to fly solo across the Atlantic. – Ол Атлантикадан бір өзі ұшып өткісі келді. ♦his first solo flight – оның алғашқы жеке өзінің ұшуы ♦a solo effort – жеке әрекет 2.соло, жалғыз/ жеке муз-қ орындау ♦After three years with the band he decided to go solo. – Муз-қ топпен үш жыл жүргеннен кейін ол жеке/ соло болғысы келді. ♦a solo artist – солист/ жеке өнер көрсетуші ♦a piece for solo violin – жеке скрипкаға шығарма B. n (pl ∼s) 1.жеке (муз-қ) номер/ орындау, соло (сольный номер) ♦the opening piano solo – кіріспедегі пианинодағы соло/ жеке номер ♦She sang a solo at the school concert. – Мектеп концертінде ол жеке өлең айтты. 2.жеке өзінің ұшуы