son [sʌn] n 1.ұл, ұл бала ♦their four-year-old son – олардың төрт жасар/ жастағы ұлы ♦my teenage/eldest son – жеткіншек/ үлкен ұлым ♦her young/baby son – оның кіші/ сәби ұлы ♦He was like a son to me. – Ол менің балам (ұлым) сияқты еді. 2. (informal) бала(м), өрен(ім) ♦Well, son, how can I help you? – Иә, бала, не көмек керек? 3. (literary) ұл, адам, азамат, тума ♦one of France’s most famous sons – Францияның аты жер жарған ұлдарының бірі ♦a native son of Philadelphia – Филадельфияның төл тумасы 4. my ∼ (formal) ұлым, балам (священниктің ұл балаға не ер адамға қарата сөйлеуі) 5. the S∼ (христиандықта) троицаның мүшесі ♦the Father, the Son and the Holy Spirit – әкесі, ұлы және қасиетті рух 6. (idm) *smb’s favourite son пәлен жердің сүйікті ұлы (м: пәлен жердің атын шығарған спортшы, актер, саясатшы, тсс) *from father to son [қ-з: father (А6)] *like father, like son [қ-з: father (А6)] *the/a prodigal (son) [қ-з: prodigal (2)]