sorrow [ˈsɒrəʊ] A.n 1. ∼ (at/for/over smth) (rather formal) қайғы, мұң, аза (syn: grief) ♦He expressed his sorrow at the news of her death. – Оның қайтыс болғанына орай ол қайғыра көңіл айтты. ♦His death was a great sorrow to everyone who knew him. – Оның өлімі оны білген әркімді жабырқатты. 2.көңілсіз/ мұңлы жағдай/ жайт ♦the joys and sorrows of childhood – балалық шақтың қызықтары мен шыжықтары B.v (literary) қайғыру, мұңаю, аза тұту ♦the sorrowing relatives – шерлі туыстар ♦They had sorrowed over his death. – Оның өліміне олар аза тұтты.