spontaneous [spɒnˈteɪniəs] adj 1.өздігінен, өзінен-өзі, кенет, күтпеген жерден, аяқ астынан (болған не болатын) ♦a spontaneous offer of help – күтпеген жерден көмек ұсыну ♦The audience burst into spontaneous applause. – Көрермендер кенет қол шапалақтап жіберді. ♦Jo's a cheerful, spontaneous person, always ready for some fun. – Джо - жайдары, ойына келгенін істеп, жұртты күлдіріп жүретін адам. 2. (specialist) өздігінен болатын ♦spontaneous remission of the disease – аурудың кенет жазылуы 3.өздігінен, табиғи, өзінен-өзі (болатын не болған) ♦a spontaneous speech – (алдын-ала жоспарламай) өздігінен  сөз сөйлеу ♦a wonderfully spontaneous performance of the piece – керемет табиғи орындау