sprawl [sprɔːl] A.v 1.қол-аяғын жан-жаққа соза отыру/ жату/ құлау, шолжию ♦He was sprawling in an armchair in front of the TV. – Ол телевизор алдында креслода шолжиып отырды. ♦I tripped and went sprawling. – Сүрініп кетіп, етпетімнен түстім/ серең ете түстім. 2.жайылу, созылу, шұба(ты)лу ♦The town sprawled along the side of the lake. – Қала көл бойында жайыла/ шұба(ты)ла орналасқан. B.n жайыла/ шұба(ты)ла орналасқан үй-жайлар, тб ♦attempts to control the fast-growing urban sprawl – қаланың жайыла қауырт өсуін реттемек әрекеттер ♦a sprawl of buildings – жайылған/ шұбатылған үй-жайлар