spurt [spɜːt] A.v 1. (сұйықтық не жалын ж) бұрқ ете түсу; атқылай/ шашырай бастау ♦∼ (from smth) Blood was spurting from her nose. – Мұрнынан қан саулап жатты. ♦∼ out (of/from smth) Red and yellow flames spurted out of the fire. – Отта қызыл және сары алаулар лапылдап жатты. ♦∼ smth The volcano spurted clouds of steam and ash high into the air. – Вулканнан түйдек-түйдек бу мен күл аспанға атқылап жатты. 2. шалт/ жылдам қимылдау ♦She spurted past me to get to the line first. – Ол кезекке бірінші жету үшін мені орағытып өтті. B.n 1.бұрқ еткен/ атқылаған сұйықтық не ♦a great spurt of blood – атқылаған қан 2. шалт/ жылдам қимыл(дау) ♦You'd better put on a spurt if you want to finish that work today. – Ол жұмысты бүгін бітіргің келсе, тез қимылдағаның дұрыс болар-ау. ♦Babies get very hungry during growth spurts. – Өсе бастағанда сәбилердің қарны тез ашады. ♦a sudden spurt of anger – ызаланып кету