squall [skwɔːl] A.n ​кенет соққан қатты жел/ дауыл ♦A sudden vicious squall knocked her to the ground. – Кенет тұрған алапат дауыл оны аяғынан ұшырып түсірді. ♦We got caught in a sudden squall of rain. – Кенет жауған жаңбырдың астында қалдық. B.v (disapproving) ​бақыру, зарлау, өкіру, шыңғыру, бажылдау ♦squalling kids – шыңғырған сәбилер ♦The baby was squalling in its crib. – Сәби төсегінде бажылдап жатты.