squirm [skwɜːm] v 1.тыпыршу, қиқалаңдау, шошаңдаған, қисалаңдау, қозғалақтау (syn: wriggle) ♦The children were squirming restlessly in their seats. – Балалар орындарында тынымсыз қиқалаңдап отырды. ♦Someone grabbed him but he managed to squirm free. – Біреу оны шап бергенде, ол әйтеуір сытылып кетті. 2.қатты ұялу/ қысылу ♦It made him squirm to think how badly he'd messed up the interview. – Интервьюде сұмдық шатасқанын ойлап ол қатты ұялды.