stabbing [ˈstæbɪŋ] A.n пышақтау, пышақтап өлтіру не жаралау ♦a fatal stabbing – өлімші етіп пышақтау ♦There has been an increase in the number of stabbings in the city. – Қалада пышақтау оқиғалары көбейіп кетті. B.adj (ауру, шаншу ж) өткір, қатты, қадалған, түйреген ♦a stabbing pain in the chest – кеудесі түйрей қақсау