statute [ˈstætʃuːt] n 1.заң, статут, ереже ♦in a ∼ Penalties are laid down in the statute. – Айыппұлдар ережеде көрсетілген. ♦by ∼ Corporal punishment was banned by statute in 1987. – Физикалық жазалауға 1987 жылғы заңға сай тыйым салған. ♦under ∼ These rights existed at common law, rather than under statute. – Бұл хақтар жеке заңда емес, қауымдыр заңында болды. ♦The wording of the statute is ambiguous. – Заңның тілі – екіұдай. 2.ереже ♦under a ∼ Under the statutes of the university they had no power to dismiss him. – Университет ережелеріне сай, олардың оны жұмыстан шығаратын хақы жоқ еді.