staunch [stɔːntʃ] A.adj (stauncher, staunchest) айнымас, адал, нағыз, берік (syn: faithful) ♦a staunch supporter of the monarchy – монархияның айнымас жақтаушысы ♦one of the president’s staunchest allies – президенттің айнымас серіктерінің бірі ♦a staunch Catholic – нағыз католик B.v (also stanch especially NAmE) (formal) ∼ smth (қанды, тб) тоқтату ♦Customs officers are struggling to staunch the flow of illegal imports. – Кеден өкілдері заңсыз импорт ағынымен айқасуда. ♦He bound his thigh firmly to staunch the flow of blood. – Қанды тоқтату үшін ол санын қатты (етіп) байлады.