stiffen [ˈstɪfn] v 1. (ашуланып не қорқып денесін не оның бір бөлігін) қатайту, қайқиту, құрыстыру, керу, күшену ♦∼ (with smth) She stiffened with fear. – Ол шошып, қайқиып/ қатып қалды. ♦∼ smth (with smth) I stiffened my back and faced him. – Арқамды қайқита оған қарадым. 2. (дененің бір бөлігі ж) құрысу, тырысу, құрысып/ тырысып қалу ♦∼ (up) My muscles had stiffened up after the climb. – Өрмелегеннен кейін бұлшық еттерім тырысып қалды. ♦∼ smth stiffened muscles – тырысқан/ құрысқан бұлшық еттер 3. ∼ (smth) күшейту, тегеурінді/ қуатты ету; күшею (syn: strengthen) ♦The threat of punishment has only stiffened their resolve. – Жазалаймын деп қорқыту оның жігерін жани/ қайрай түсті. 4. ∼ smth (with smth) матаны қатты ету